á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Wiśniewska posługuje się charakterystycznym dla siebie stylem – stonowanym, wyważonym, ale zarazem angażującym emocjonalnie. Jej pisarstwo balansuje między literaturą faktu a subtelnym reportażem osobistym. Autorka nie epatuje ekstremalnymi warunkami życia w Arktyce – zamiast tego pozwala czytelnikowi powoli zanurzać się w rytm miejsca, które opisuje.
Książka przedstawia zarówno historię Spitsbergenu, jak i jego współczesność – z politycznymi niuansami, zmianami klimatycznymi, przemianami społecznymi i realiami życia ludzi, którzy zdecydowali się tam zamieszkać. Poznajemy mieszkańców, ich codzienność, wyzwania, a także relacje międzyludzkie budowane w warunkach niemal całkowitej izolacji.
Mimo iż mogłoby się wydawać, że pisanie o miejscu, gdzie królują śnieg, wiatr i surowy klimat, może prowadzić do monotonii, Wiśniewska potrafi wydobyć z tej scenerii coś więcej – zaskakującą różnorodność, ulotność wrażeń, kontrasty między naturą a cywilizacją, między przeszłością a teraźniejszością. Autorka pokazuje, że Arktyka to nie tylko biały krajobraz, ale również przestrzeń pełna historii, politycznych napięć, etycznych dylematów i ludzkich emocji.
Książka jest przystępna językowo, a jednocześnie niesie ze sobą intelektualną głębię. Czyta się ją lekko, ale pozostawia po sobie trwały ślad i przemyślenia, które zostają na długo po lekturze.
Zdecydowanie polecam tę publikację – zarówno miłośnikom literatury podróżniczej, jak i osobom zainteresowanym północą w szerszym, kulturowo-politycznym kontekście. „Białe” to książka, która z lodu i ciszy potrafi wydobyć treść – nieoczywistą, refleksyjną i bardzo ludzką.
** 15:08 * 22.07.2025 * 63/2025 *