SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna Gminy Nieporęt

Book

In basket

rate

Rytuały wody / Eva García Sáenz de Urturi ; przełożyła Katarzyna Okrasko. - Wydanie I. - Warszawa : Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza, 2019. - 539, [5] stron ; 21 cm.

(Trylogia białego miasta ; t. 2)

Author

García Sáenz Eva (1972- ). Autor Okrasko Katarzyna. Tłumaczenie García SĂˇenz Eva (1972- ). Trylogia białego miasta ;

Form of Work

Książki Proza

Demographic Group

Literatura hiszpańska

Subject

Celtowie Kobieta ciężarna Mord rytualny Rytuały i ceremonie Zabójstwa seryjne Hiszpania

Genre/Form

Powieść Kryminał

W górach znaleziono ciało kobiety, która była w ciąży. Jak się okazuje, jej śmierć miała związek ze starym celtyckim rytuałem. Ofiary tego obrzędu palono, wieszano i topiono. Śledczy Kraken znał zamordowaną. To jego dawna dziewczyna, rysowniczka komiksów, którą poznał ponad dwadzieścia lat wcześniej na obozie archeologicznym. Pojawiają się obawy, że po tym zabójstwie nastąpią kolejne. Na celowniku mordercy mogą się znaleźć osoby mające wkrótce zostać rodzicami. Śledztwo zostaje utajnione, policjanci boją się kolejnego wybuchu zbiorowej paniki w Vitorii. Podkomisarz Alba Díaz de Salvatierra, szefowa i kochanka Krakena, spodziewa się dziecka. Nie ma pewności, kto jest jego ojcem. Jeśli to śledczy: może znaleźć się na liście potencjalnych ofiar zabójcy praktykującego rytuały wody.

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Nieporęt

There are copies available to loan: sygn. 821-3 hisz. (1 egz.)

Kąty Węgierskie

There are copies available to loan: sygn. 821.134.2-3 (1 egz.)

Notes:

Tytuł oryginału: Los Ritos del aqua, 2017

Reviews:

Nie mówi się "nigdy", ale muszę tu to słowo wcisnąć. Nigdy bowiem nie przypuszczałam, że prócz kryminałów skandynawskich zostanę fanką kryminałów hiszpańskich. Po pierwszym tomie trylogii Białego Miasta, który mnie wprost urzekł, z niecierpliwością czekałam na kontynuację. Po tak dobrze skonstruowanej powieści i wciągającej fabule chciałam już, by ukazał się kolejny tom.
I jest.
RYTUAŁY WODY Który już na drugiej stronie zaczął otaczać mnie pajęczyną, (...) z której nijak uciec nie mogłam. Trudno się bowiem oderwać od czytania. Wsiąkasz w treść i nie ma Cię tu, bo jesteś w Vitorii, albo w Santander, czy Villaverde... Nie ma cię tu, bo żyjesz akcją i trzymając bohaterów za rękę podążasz za nimi. I boisz nieco, bo znowu dochodzi do mordów. Rytualnych zabójstw ciężarnych kobiet, które znajduje policja. I cały ambaras polega na tym, że współczesna zbrodnia nijak nie łączy się z inną, tą sprzed lat. Tu 31-letnia ofiara, tam 14-letnia, a wszystko wedle wytycznych kultury i wierzeń celtyckich.
Autorka skrzętnie lawiruje datami i faktami. Różne historie, które szukają punktu wspólnego. Co łączy morderstwa z kultem wyznawanym przez oprawcę? Kto będzie następną ofiarą? A w ogóle, jak można powiesić kobietę z głową w wodzie?
Przy okazji zaznajamiamy się z celtyckimi przesłaniami, które, jak się okazuje, mają swoich gorliwych wyznawców. I nawet, jeśli obca nam jest tematyka religii celtyckiej i jej symboli, w "Rytuale wody" znajdziemy jasne wyjaśnienia znaczeń i znaków. Warto dodać, że najstarsze wierzenia mają żeński charakter i symbolizują płodność, urodzajność i bogactwo, a jednocześnie w kontrze do nich stoją siły niszczące, śmierć i nędza. I chyba ten kobiecy pierwiastek był powodem często okrutnych i krwawych obrzędów. Ale szukanie kluczy i rozwiązań zostawiam już wydziałowi śledczemu okręgu Vitori.
I tu, jak i we wcześniejszej części, na główną scenę wkraczają zbrodnie i śledztwa, lecz jest i druga, nieco w tle. Scena życia prywatnego każdego z bohaterów. Ciężarna Alba Diaz, która nie wie, kto jest ojcem dziecka. Unai Lopez, profiler, postrzelony w pierwszym tomie. Jest jego partnerka Esti, która próbuje sobie radzić po stracie brata. Każde z nich ma swoje problemy i osobiste dylematy. Wchodzą w związki, które nieco zaburzają im pracę... Ale jest w nich coś, że nie odwracamy się od nikogo.
Nie ma w RYTUAŁACH jednego bohatera, który by nas w jakiś sposób urzekł. Personifikujemy się z każdym niemalże. Jesteśmy wszystkimi na raz, bo ta powieść nie byłaby tak dobra, gdyby kogoś wykreślić. Do tego rozdziały, prawie poszatkowane, nabite treścią, ale zakończone tak, że nie możesz się odciągnąć, bo … zostaje zasiana ciekawość, co dalej. Kto? Dlaczego?
I mimo, że już przy setnej stronie zaczyna ci świtać w głowie prawdopodobne rozwiązanie, to jednak idziesz dalej. Włazisz w to śledztwo ociekające wodą i brniesz do samego końca, a to... ponownie zostawia cię w niecierpliwym czekaniu na kolejną część.
W RYTUAŁACH wszystko jest wyważone. Wątki splatają się, jak dobrze uczesany warkocz. Jedna część, z kolejną. Czytasz i czujesz, jak zostajesz wciągnięty w akcję, której się boisz, ale która jednocześnie zawładnęła tobą. Bezwolność, to jest chyba odpowiednie słowo, stajesz się bezwolny wobec otaczającej cię rzeczywistości. Oddajesz się Evie Garcia Saenz de Urturi.
Szczerze polecam.