Piętnastoletnia Izabela z Flemingów zostaje zmuszona do wyjścia za mąż za swojego wuja,Adama Czartoryskiego. Słabo mówi po polsku, a złośliwi wyśmiewają braki w jej edukacji. Poprzebytej ospie ma potwornie oszpeconą twarz, jest łysa i chuda jak szkielet. Nic jednak niemoże być przeszkodą w zawarciu tego małżeństwa, albowiem najważniejszy - jak zawsze -jest interes Familii.Oto historia jednego z najbardziej tajemniczych polskich rodów opowiedziana z kobiecejperspektywy i kobiecym głosem. To opowieść nie tylko o ówczesnych realiach, lecz także otajemnicach, które nigdy miały nie wyjść na jaw, i o rozrywających serce dramatach.Miała zaledwie piętnaście lat, gdy została zmuszona do poślubienia swojego wuja. Byłazdradzana przez małżonka przez cały czas trwania ich związku. Kilkukrotnie otarła się ośmierć. Straciła czworo dzieci, a jednak zwyciężyła w niej wielka wola życia. Jest jedną znajbardziej rozpoznawalnych magnatek w polskiej historii.Co wiemy o niej naprawdę? Niewiele. Ukazywana jest zazwyczaj jako ekscentryczna dama obujnym życiu uczuciowym, która bez oporów spełniała swoje marzenia i zachcianki. Dziśzapewne uznano by ją za celebrytkę.Prawda o Izabeli jest jednak inna. Nie była drapieżną lwicą salonową, nie szukała przygód wramionach kolejnych kochanków. Ówcześni pamiętnikarze wspominają ją jako kobietęciepłą, wrażliwą i życzliwą. Wiemy, że cierpiała na nawracającą depresję, do której skłonnośćodziedziczyły jej dzieci - Adam i Cecylia.Monika Raspen stworzyła zbeletryzowaną biografię arystokratki, która przy bliższympoznaniu, okazuje się być jedną z nas.